Σωτήρης Κοματσιούλης: Ο οραματιστής του ελληνικού ροκ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ, ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Ο Σωτήρης Κοματσιούλης, γνωστός και ως Steve Gemos, είναι μια μοναδική φυσιογνωμία της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής, με διεθνή καριέρα και μοναδικές συνεργασίες, που κατάφερε να ξεχωρίσει χάρη στη βαθιά συναισθηματική του γραφή και την πρωτοποριακή του προσέγγιση στον ήχο.
Γεννημένος στη Σιάτιστα μετακόμισε έφηβος στη Λάρισα, όπου και δημιούργησε το συγκρότημα Lovers, που σύντομα έγινε γνωστό στην πόλη, γεμίζοντας τα μεγαλύτερα κέντρα διασκέδασης. Η επιτυχία τους, όμως, ξεπέρασε τα τοπικά σύνορα και τους ώθησε να δοκιμάσουν την τύχη τους στην Αθήνα. Παρά την απογοήτευση από τις απαιτήσεις της μουσικής βιομηχανίας, οι Lovers έγραψαν ιστορία με τις ζωντανές τους εμφανίσεις, όμως δεν αρκέστηκε σε αυτό. Η αποφασιστικότητα και το ταλέντο του τον οδήγησαν στη δημιουργία του δίσκου «Επιδρομή από τον Άρη / Σαν τον Άνεμο», ενός αριστουργήματος που σήμερα θεωρείται «ιερό δισκοπότηρο» για τους συλλέκτες. Παρά τη δημιουργικότητά του, το πολιτικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον της δεκαετίας του ’70, τον οδήγησε να πάρει την τολμηρή απόφαση να αποχωρήσει από την Ελλάδα, αναζητώντας ένα πιο ελεύθερο πεδίο έκφρασης.
Με το όνομα Steve Gemos στο διαβατήριό του, αναχώρησε για την Αγγλία, όπου παρά τις δυσκολίες, γνώρισε μεγάλη επιτυχία, συναντώντας θρυλικές προσωπικότητες της μουσικής, όπως τον ντράμερ Robert Wyatt, ιδρυτικό μέλος των Soft Machines, και τους Ten CC.
Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική και η τυχαία γνωριμία του με τα ανίψια του Bob Marley τον οδήγησαν στην Τζαμάικα, όπου έζησε στο σπίτι του θρύλου της ρέγκε και ηχογράφησε στο διάσημο Studio One. Οι επιρροές της ρέγκε μουσικής πρόσθεσαν νέα διάσταση στο ταλέντο του.
Η ζωή του Σωτήρη Κοματσιούλη δεν περιορίστηκε ποτέ σε όρια, ούτε γεωγραφικά ούτε καλλιτεχνικά, καθώς μέσα από ταξίδια, εμπειρίες και συνεργασίες με διεθνείς μουσικούς, ενσωμάτωσε στον ήχο του διαφορετικές μουσικές επιρροές, δημιουργώντας ατόφια ροκ διαμάντια. Ένας καλλιτέχνης που υπήρξε μπροστά από την εποχή του, δημιουργώντας με γνώμονα την ελευθερία της έκφρασης και το πάθος για τη μουσική. Σήμερα, τα έργα του συνεχίζουν να εμπνέουν, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του χρόνου και των κοινωνικών συμβάσεων.
Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη μουσική; Υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή πρόσωπο που σας ενέπνευσε;
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν σε ηλικία περίπου έξι ετών, όταν μας επισκέφθηκαν στο σπίτι δύο φίλοι του πατέρα μου φέροντας μια κιθάρα κι ένα μπουζούκι. Θυμάμαι τους άκουγα να παίζουν όλο το βράδυ και φεύγοντας ξέχασαν την κιθάρα στο σπίτι μας. Όταν ξύπνησα το πρωί και είδα την κιθάρα τρελάθηκα από τη χαρά μου, την πήρα και γυρνούσα στους δρόμους σε όποιον γνωστό είχα και την έδειχνα. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό το όμορφο συναίσθημα και από εκείνη τη στιγμή η μουσική μπήκε στην καρδιά μου για πάντα.
Τι θυμάστε από τα χρόνια στη Λάρισα με τους Lovers;
Αυτό που θυμάμαι είναι ότι όπου και να παίζαμε, είχαμε μεγάλη επιτυχία και ο κόσμος μας αγαπούσε αυθεντικά. Δεν ήταν πελάτες στα μαγαζιά, ήταν φίλοι μας. Είχαμε γίνει ένα. Ήταν πολύ όμορφα και αγνά χρόνια.
Ποιοι ήταν οι μεγαλύτεροι σας μουσικοί «δάσκαλοι» και πώς επηρέασαν τη δουλειά σας;
Ίσως φανεί παράξενο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα δάσκαλο. Μόνος μου έμαθα κιθάρα και ξαφνικά σαν από θαύμα άρχισα να γράφω τα τραγούδια μου, όπως εγώ τα προσέχοντας να μη μοιάζουν με κανένα άλλο στυλ. Το να γράφω μουσική, στίχους και να τραγουδάω, πιστεύω ακράδαντα ότι είναι δώρο θεού. Γι’ αυτό και στα τραγούδια μου πάντα βάζω θρησκευτικό νόημα και μηνύματα ανθρωπιάς. Σε μικρή ηλικία άκουγα Led Zeppelin, Santana, Deep purple, Doors, Bob Dylan και πολλούς άλλους.
Πώς ήταν να δημιουργείτε μουσική στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’70 και του ’80; Τι προκλήσεις υπήρχαν τότε για έναν ροκ καλλιτέχνη;
Έχοντας τη μουσική μου μέσα στο μυαλό μου πήγα στην Αθήνα και με πολύ κόπο βρήκα άλλους μουσικούς και δουλεύοντας σε διάφορα μέρη με τα λεφτά που έβγαζα πήγαινα σε ένα στούντιο και έγραφα τα τραγούδια μου. Τελικά όταν κατάφερα να υπογράψω συμβόλαιο στη Μusic box έκανα το 45άρι με τίτλο «Επιδρομή από τον Άρη», το οποίο σήμερα είναι συλλεκτικό και πωλείται στην τιμή των 1.800 ευρώ στο Discogs. Και όλα τα άλλα μου τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει σε δίσκους έχουν γίνει συλλεκτικά και είναι διαχρονικά. Το ‘73 έφυγα για την Αγγλία και ξεκίνησα εκεί πάλι από την αρχή, στην Ελλάδα δεν είχα πλέον ζωή, αφού ήμουν στο στόχαστρο της Χούντας και προσπαθούσαν να με καταστρέψουν.
Πώς βλέπετε τη σύγχρονη ελληνική ροκ σκηνή; Υπάρχουν καλλιτέχνες ή μπάντες που σας κεντρίζουν το ενδιαφέρον;
Η αλήθεια είναι ότι δε βλέπω καμιά ροκ σκηνή στην Ελλάδα πλέον. Υπάρχουν μερικοί τραγουδιστές του συστήματος και των κυκλωμάτων, αλλά πλέον έχουν όλοι φθαρεί.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι ή άλμπουμ σας που θεωρείτε ότι εκφράζει καλύτερα τον εαυτό σας;
Υπάρχει το άλμπουμ «Επιδρομή από τον Άρη», που έχει ηχογραφηθεί τώρα τα τελευταία χρόνια, είναι όλα τα παλιά μου τραγούδια, παιγμένα με πολύ σκληρό ροκ, αλλά και πολύ όμορφες μελωδικές μπαλάντες. Όπως το «Πολυτεχνείο ώρα μηδέν» που με συγκινεί βαθύτατα μιας και ήμουν μέσα στο Πολυτεχνείο, κάθε μέρα και κάθε βράδυ, και κατά μεγάλη σύμπτωση αρέσει φοβερά και στη λατρεμένη μου γυναίκα Χρύσα που γιορτάζει τώρα τα Χριστούγεννα.
Εάν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω στον χρόνο, θα κάνατε κάτι διαφορετικά στη μουσική σας πορεία;
Όχι, δε νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό, γιατί όλα αυτά τα τραγούδια που έχω γράψει, έχουν βγει μέσα από την ψυχή και το μυαλό μου, και είναι πλημμυρισμένα με αγνά αισθήματα. Στέλνουν μηνύματα αγάπης, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς σε όλον τον κόσμο και πάνω από όλα δεν είναι εμπορικά.
Αν μπορούσατε να συνοψίσετε τη φιλοσοφία σας για τη ζωή και τη μου- σική σε μία φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να ζήσω όλη αυτήν τη μουσική περιπέτεια, ανά τον κόσμο, με αξιοπρέπεια, καλοσύνη και με σεβασμό για όλους.
Ο Σωτήρης Κοματσιούλης είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με πολλούς αξιόλογους μουσικούς, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, εμπλουτίζοντας την καριέρα του με σημαντικές συνεργασίες. Μερικά από τα ονόματα που ξεχωρίζουν είναι: Νίκος Αντύπας και Γιάννης Σπάθας, Rober Wyatt, Rory Gallagher, Garry moore, Phil Lynott το θρυλικό συγκρότημα Ten cc, αλλά και τον Bob Marley.
