Μαθήματα ιστορίας
Μαρτύριο περνούσε η Δάφνη κάθε Δευτέρα και Τετάρτη με το μάθημα της ιστορίας. Μαρτύριο περνούσε κι η μάνα της που έπρεπε να τη διαβάσει. Τι παραδείγματα, τι χάρτες, τι σχεδιαγράμματα, ό,τι κι αν έκανε, ήταν μάταιο. Το μυαλό της Δάφνης ήταν στο παιχνίδι, με τη φίλη της από τη γειτονιά. Και τώρα που είχε ανοίξει ο καιρός και τις αφήνανε να κατέβουν κάθε απόγευμα από νωρίς στην πλατεία, τα πιτσιρίκια δεν κρατιόντουσαν.
Έπαιρναν ό,τι υπήρχε μέσα στο σπίτι σε κατσαρόλα και τάπερ, κάτι παλιά ρούχα μωρουδιακά, κάτι μπιζουδάκια ξεχασμένα και κατέβαιναν στην πλατεία να παίξουν τις κουμπάρες. Τα αράδιαζαν όλα πάνω στα πλακάκια και έστηναν το σκηνικό.
– «Καλέ! Τι τον κάνετε τον Θόδωρο», τους φώναξε ένα απόγευμα μια γιαγιά που καθόταν στο παγκάκι και τις χάζευε.
– «Τον ποιόν;» αναφώνησαν αυτά ξαφνιασμένα.
Και κάπως έτσι ο αδριάντας του Γέρου του Μοριά που φιλοτέχνησε ο ζωγράφος και γλύπτης Μιλτιάδης Παπαστεργίου έγινε η αφορμή να πάρει άριστα η Δάφνη στο τεστ της ιστορίας.
• Ο αδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στέκεται αγέρωχος πάνω στο βάθρο του στην πλατεία Αγίου Βησσαρίωνος. Τον φιλοτέχνησε το 1985 ο Λαρισαίος γλύπτης Μιλτιάδης Παπαστεργίου και αποτελεί δωρεά του Συνδέσμου Πελοποννησίων ν. Λάρισας. Όπως σημειώνει ο γλύπτης στη Θεσσαλικές Επιλογές πρόκειται για ένα έργο που συνδυάζει την απλότητα με τη μεγαλοπρέπεια και αναπαριστά λιτά την ηγετική μορφή της επανάστασης, σε μια αγέρωχη στάση με το βλέμμα στραμμένο στο άπειρο.
