Χρήστος Αυγερινός: Ο…. Βοσκόπουλος της Λάρισας – Μουσικές αναμνήσεις από τον Πέτρο Χατζή

Από πολύ μικρός είχε μεγάλη αγάπη στη μουσική και στο τραγούδι και γι’ αυτό πολύ νωρίς έκανε την εμφάνισή του στη Φιλαρμονική της Λάρισας, όπου με δάσκαλο τον μαέστρο Γιάννη Τσανακά, άρχισε να μελετά και να παίζει σαξόφωνο με πολύ μεγάλη αφοσίωση.

Η γνωριμία μας ασφαλώς έγινε μέσα στη μπάντα της φιλαρμονικής στη δεκαετία του ’70 και εξελίχθηκε σε φιλία. Ήταν ένα πολύ καλό παιδί πολύ εργατικό, σεμνό και καλός σαξοφωνίστας. Παράλληλα με τη μελέτη του σαξόφωνου τραγουδούσε. Την εποχή εκείνη όπου μεσουρανούσε ο Τόλης Βοσκόπουλος, επειδή η φωνή του έμοιαζε με του Τόλη τον αποκαλούσαμε «Βοσκόπουλο».

Ωστόσο, το καλλιτεχνικό του όνομα «Αυγερινός» του το χάρισε ο αείμνηστος Μπαρμπής Βοζαλής. Με το καλλιτεχνικό αυτό όνομα έκανε εμφανίσεις σε κοσμικές πίστες της πόλης μας και όχι μόνο τραγουδώντας τα σουξέ της εποχής, αλλά έπαιζε συγχρόνως σαξόφωνο, με μεγάλη επιτυχία.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία στην Κοζάνη, επέστρεψε στη Λάρισα όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Δ.Ω.Λ., παίρνοντας τα πτυχία της αρμονίας, ωδικής, ενοργάνωσης φιλαρμονικής και διεύθυνσης.

Το όνειρό του ήταν να δημιουργήσει μπάντα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου και το πέτυχε καθώς και στην πόλη του Κολινδρού. Σαν ανήσυχος μουσικός που ήταν άρχισε να γράφει δικές του συνθέσεις και στίχους. Το πρώτο του τραγούδι ήταν «Είναι σε δίλλημα», αλλά το μεγάλο σουξέ του το έκανε στις αρχές του ’90 με το τραγούδι «Για τα μάτια του κόσμου», το οποίο τραγουδήθηκε πάρα πολύ από όλους μας. Άλλες επιτυχίες είναι το «Πάρε το μηδέν ξανά», «Κάτι τέτοιες ιστορίες», «Στο αντίθετο ρεύμα», «Οι μεγάλοι έρωτες» κ.ά.

Τραγούδησε σε μεγάλες αθηναϊκές πίστες με μεγάλους καλλιτέχνες αλλά και στο εξωτερικό, στην ομογένεια της Αμερικής, στην Κύπρο, την Γερμανία και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Θεσσαλικές Επιλογές – Απρίλιος 2019