Μουσική και μουσικοί – Steve Wynn

Μια από τις φορές που είχε επισκεφτεί ο Steve Wynn το Stage, με πρωτοβουλία και διοργάνωση του Φίλιππου Μπουρντένα ( A-Live performances – Shelter Bar ), μετά τη συναυλία είχε καθήσει στο μπαρ δεχόμενος τις φιλοφρονήσεις, τις αγκαλιές και τα φιλιά του κοινού. Κάποια στιγμή γύρισε προς το μέρος μου και είπε «αμάν με αυτούς τους Έλληνες!!! Με αγκαλιάζουν, με φιλάνε, με δαγκώνουν!». «Αν σταθείς θα σε φάνε κιόλας» του απήντησα. Είναι αλήθεια ότι το ελληνικό κοινό υπεραγαπά τον ηγέτη των Dream Syndicate. Aυτός από την πλευρά του φροντίζει πολύ συχνά να ανταποδίδει αυτήν την αγάπη. Η κοινή λογική λέει ότι είναι ο αλλοδαπός Rock n Roll καλλιτέχνης που έχει εμφανιστεί περισσότερες φορές στη χώρα μας από οποιονδήποτε άλλον καθώς οι live εμφανίσεις του πλησιάζουν τις πενήντα…

Η πρώτη του επίσκεψη με τους Dream Syndicate έλαβε χώρα στις 9 Ιουλίου του 1986 ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν αυτός που τελευταίος ανέβηκε στη σκηνή του θρυλικού «Ρόδον» στις 29 Μαΐου 2005 μαζί με την τότε μπάντα του, τους Miracle 3, βάζοντας την τελευταία πινελιά σε αυτό που αποτελεί ακόμα και σήμερα και για πάντα έναν από τους καλύτερους συναυλιακούς χώρους παγκοσμίως.
Αυτό το άρθρο γράφεται πριν από την προγραμματισμένη εμφάνισή του στο Μπαράκι του Μύλου και θα τυπωθεί μετά από αυτήν. Ωστόσο μπορώ να γνωρίζω από τώρα με τι θα έρθουν αντιμέτωποι όσοι τυχεροί αποφασίσουν να παρευρεθούν.
Αρχικά ο Wynn είναι ένας ακαταμάχητα γοητευτικός τύπος. Ακόμα και με τα όσα αναφέρει ανάμεσα από τα τραγούδια του, κρατάει το κοινό στις μύτες των ποδιών του. Εξάλλου είναι και τεράστιος τραγουδοποιός. Μόνο καλλιτέχνες του επιπέδου Ray Davies ή Townes Van Zandt μπορούν να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι.

Ο δίσκος που κυκλοφόρησαν οι Dream Syndicate το 1982 με τίτλο «The days of wine and roses» αποτελεί ορόσημο για τη δεκαετία του ’80 και σίγουρα έναν από τους κορυφαίους στην ιστορία του Rock n Roll. Ηταν μέρος ενός μουσικού κινήματος, υπό το όνομα Paisley Underground, το οποίο αναπτύχθηκε στη Δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και κατά κύριο λόγο στην Καλιφόρνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 αναμειγνύοντας την ψυχεδέλεια και το κλασσικό ροκ με το Punk και το Garage. Ομού με τους Dream Syndicate, εκφραστές αυτού του κινήματος ήταν συγκροτήματα όπως οι Green on Red, The Bangles, Thin White Rope, Rain Parade κ.α. Για κάποιο λόγο αυτά τα συγκροτήματα βρήκαν, τηρουμένων των αναλογιών, μεγάλη απήχηση στη χώρα μας. Όλα ξεκίνησαν στο Πανεπιστήμιο Davis στην Καλιφόρνια όπου συναντήθηκε ο Steve Wynn με την Kendra Smith, μετέπειτα μπασσίστρια των Dream Syndicate και ιδρυτικό μέλος των Opal.

Καλλιτέχνες όπως ο Wynn αποτελούν όαση στο βούρκο της ευκολίας και του trash. Οπως άλλωστε και ο Γιώργος Γιαννόπουλος που έχει προγραμματιστεί να τον προλογίσει και ο οποίος, μετά την εγκατάστασή του στην πόλη, έχει προσφέρει πολλά με τη δημιουργικότητά του και το πάθος του.
Ανθρωποι σαν τον Wynn και τον Γιαννόπουλο είναι το αντίβαρο στη μιζέρια και τον κρετινισμό που κάποιοι θέλουν να συνηθίσουμε σα να είναι η φυσική μας κατάσταση.
Ευχαριστούμε τον πολιτιστικό σύλλογο «Μαύρο πρόβατο» και το Μπαράκι του Μύλου για τη διοργάνωση.

Ακούστε:
• Dream Syndicate
«The days of wine and roses»
(1982 – Ruby Records)
• Dream Syndicate
«How did I find myself here»
(2017 – Anti)
• Danny & Dusty
«The lost weekend»
(1985 – A&M)
• Kendra Smith
«Five ways of disappearing»
(1995 – 4AD)

Διαβάστε:
Γιώργος Γιαννόπουλος
«Αυτό που γυρνά και πάντα λείπει»
(Καζανάκι 2022)